بررسی فعالیت آنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپ های گندم تحت تنش خشکی در مرحله گل دهی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات پراکسیداز در سه گروه از گندم های پاییزه حساس، بینابین و متحمل به خشکی در مرحله گل دهی تحت سه شرایط آبی عادی (fc90%)، تنش متوسط (fc60%) و تنش شدید (fc30%) اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی انجام شد و به منظور بررسی اثر تنش در مرحله گل دهی فعالیت آنزیم های فوق با استفاده از روش سنجش اسپکتروفتومتری مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر تنش خشکی بر فعالیت این آنزیم ها معنی دار بود. اختلاف معنی داری بین گروه های متحمل، بینابین و حساس گندم فقط برای آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز معنی دار بود. اثر برهمکنش بین تنش خشکی و گروه های گندم برای هر دو آنزیم آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز معنی دار به دست آمد و پاسخ ژنوتیپ های بینابین در شرایط محیطی برای هر دو آنزیم یکسان و بدون اختلاف معنی دار بود. درحالی که ژنوتیپ های متعلق به گروه متحمل و حساس افزایش فعالیت معنی داری از خود نشان دادند و با افزایش میزان تنش، این افزایش بیش تر شد. آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در مقایسه با آسکوربات پراکسیداز درصد افزایش فعالیت بیش تری در شرایط تنش خشکی نشان داد، بنابراین این آنزیم می تواند به عنوان یکی از آنزیم های مهم جهت افزایش تحمل گیاه گندم در مقابل تنش ناشی از خشکی تلقی شود.